18 Ocak 2009 Pazar

İçimi dökesim geldiiii....


Hiçbirşey içimden gelmiyo...artık bloğumada eskisi gibi yazmıyorum...hiç birşeyden artık eskisi gibi zevkte almıyorum...hayatımda iyi giden hiç bişiyde yok.. Beni mutlu edecek şeyleride yapamıyorum artık.. eskiden hafta sonunu iple çektiğim deli gibi oynayıp arkadaşlarımla çatlayana kadar güldüğüm kursuma gidemiyorum , çok sevdiğim tiyatro arkadaşlarımı buldum ama br türlü görüşemedik ona üzüldüm :(, ve onları gördükten sonra tekrar tiyatro çalışmalarına başlasak dedim kendi kendime ama baktımki herkes hayat telaşına düşmüş artık böle bişiyi bile başlatamayacak oluşumuza üzüldüm ,sesim için hiç bir gayret gösteremedim konsetvatuar sınavlarından sonra ona üzüldüm :( aslında yıldırdılar beni galiba oyüzden oldu birazda küstüm herşeye,...

Aslında konservatuardan iyi sonuç almıştım ,benim katıldığım sene 1400 kişi vardı benim seçtiğim bölüme 10 kişi alınacaktı ben ilk sınavı geçtim yani ilk 100 kişi arasına girdim ama son sınavda çaktım :( oda beni çalıştıran hoca tatile gitmişti ve yardımcı olamamıştı, oda sonucu duyunca çok üzülmüştü ,"keşke tatile gitmeseydimde sen kazanmış olsaydın" demişti bana..

ama olsun hocamdan böle bir söz duymak bile güzeldi kazanamamanın vermiş olduğu üzüntüden sonra bu sözler bile yetmişti bana, ama artık hayallerimi geride bırakmıştım....


Arkadaşlarım hala söylerler bana saolsunlar... Sen çok iyi bi yeteneksin neden bişiler yapmıyosun diye ama artık yoruldum galiba..

Tiyatroya çok küçük yaşta başladım ama sonunu getiremedim malesef ailem yüzünden, sonra sesim için bişiler yapayım dedim liseden sonra ,ölee heres gibi doktor olucam mühendis olacam gibi isteklerim yoktu benim hayattan sadece konservatuar istedim ,

Ailem tiyatroyu istemediler orospumu olacan başımıza diye :) bende ses olsun dedim ,zira onlarada pek bi gönülleri yoktu aslına bakarsanız ee nolcak şimdi şarkıcımı olacan dediler ama mücadele ettim.

Ahh ahhh o İtü'nün yolları bir ben bilirim birde haftalarca içilen antibiyotikler ...

2 kere denedim itüyü

İlk yıll bi bok yapamadım, annem babam bağar çağar tabii ama takmadım yılmadım tekrar denedim bu sefer ders aldım hem konservatuar öğrencisinden hemde farklı başka birinden o yılda dediğim gibi ilk sınavı geçtim ikincisi mort oldu tabii...

Sonrada sanırım pes ettim ,bana destek olan kimse yoktu çünkü 2-3 yıl tek başıma pes etmeden ve yılmadan denedim ama olmadı :(


Tercih ettiğim hayatı değil mecbur olduğum hayatı yaşamaya başladım , yani çalışmaya başladım ,tezgahtarlıkta yaptım,sekreterlikte ama allaha şükür şimdi güzel bir işim var memnunumda bu krizde çıkarmazlarsa tabi :)

Ama bu süreçte benim bişiler yapmam gerekti sosyal bi insan olaraktan :) hemen halkdansları kursuna başladım oradada başarılı oldum tabikiiii ( akıyo anam yetenek akıyoo).. hocalık falan yaptım şimdide ek iş profosyönel olarak dans ediyorum..

Ama para alarak yaptığım içinmidir nedir kurstaki kadar zevk almıyorum oradan ..İş gibi gelio galiba :( ama diğer taraftanda bi şekilde dansı bırakmamaya çalışıyorum çünkü kursa gidemiyorum ,aslında gitmek istiyorum ama gidemiyorum...


sadece iş ve evden ibaret oldu hayatım!! Aradaki saçma sapan ilişkilerimi saymassak tabi...


Amaaan nebilim işte böle içime dökesim geldi size napıyım, rahatladım asçıkın...



8 yorum:

Curly dedi ki...

Dök içini bebeem kalmasın bişey gerçi birlikte atlatıyoruz bu sancılı dönemleri ama olur be her şey olur ben inanıyorum bak...İngiltere bekle bizi :)))))))))) Gelicez inşallah.

Kelebeğin Ömrü dedi ki...

aynen curlyy!!! bekle bizi ingiltere salak ile avanak gelio hihi:)

Adsız dedi ki...

bu yazınızı sanki benim için yazmışınız sizde benim gibi karışık duygulardasınız erhalde favorimsiniz görüşmek üzere

Adilyus dedi ki...

neden herkesin hayatı birbirine yakın? :) herkesi sıkan monotonluk git dağıt biras..:)

Kelebeğin Ömrü dedi ki...

sendedik;
sende benim gibisin yani neyapmak lazım bilmiyorumki :(

adilyus;

valla ben düşünmiyim diyorum gülüyorum eğleniyorum az sonra bi bakıyorum yine omuzlar çökmüş,"yaralııı yaralııı"" moduna geçiyorum :(

Adilyus dedi ki...

düşünceyi silmen lazım kafandan yoksa gittikçe gider, ne kadar eğlensende yatağa yattığında kafana dank eder ardından o gecirdiğin muhteşem günü diil de yatağa yatıp da düşündüğün zaman gelir aklına.. derin yara izleri bunlar..:) dikkat et

miracsaral dedi ki...

Sen en azından denemişsin, ben hiç deneyemedim. Deneyecek durumum da yoktu ya zaten..

Kelebeğin Ömrü dedi ki...

denicem adilyus :(

hiçkimse ; ben enazından kendi başıma bişiyleri başarmaya çalıştım ama olmadı işte neysee :)